Emre Altuğ - İbret-i Alem

kar gülleri yakınca
gel haneme usulca
dur karşıma boyunca

bir fırtına anında
yar ellerin saçımda
ter boşanır başımda
her cilveli nazında

hiçbir şey koyamam yerine
kimsenin gitmesin gücüne
sen üstüne alınma
bu sitem benden bahtıma

ibret-i alem olmaya gönülluyum ben ortada
yaratmışsın bir defa, can dayanır mı ah yatmaya